Independantisten

Catalaanse vlag in straatbeeld van Barvelona als symbool voor Catalaanse onafhankelijkheid.

Enerzijds ben ik blij dat er eindelijk wordt toegegeven dat politieke omwentelingen ook om economie gaan.  Impliciet geeft Di Rupo hiermee toe dat het veel verder gaat dan een Vlaams-Waalse tegenstelling.  De economie wordt globaler en de mensen zijn zich hier ook beter van bewust. Anderzijds zet hij de wereld op zijn kop daar de PS met hun claim op een onvoorwaardelijke solidariteit zelf de veroorzaker is van het zogenoemde “independantisme” om in dezelfde terminologie te blijven.

In Trends stond vorige week een artikel van een KUL-berekening dat er jaarlijks 16 miljard getransfereerd wordt naar Wallonië.  Het is moeilijk u een beeld te vormen bij dat bedrag.
Ik heb de oefening gedaan door dat te delen door 200.000 €, zijnde de waarde van een kleine woning. 16 miljard vertegenwoordigt 80.000 van die woningen. Het equivalent van 80.000 woningen wordt jaarlijks overgemaakt aan Wallonië.

Dit sluit dan weer naadloos aan op een opniestuk dat ik vandaag in De Tijd onder ogen kreeg over de inter-Belgische solidariteit. Solidariteit is goed en beide partijen kunnen daarbij winnen, want Vlaanderen heeft baat bij een economisch sterk Wallonië. Dit uiteraard als solidariteit gekoppeld is aan een resultaatsverbintenis.  Hier zit nu net de zwakke schakel.
Solidariteit mag geen verplichting zijn, noch een blanco cheque. Solidariteit dient echter wel gekoppeld te worden aan een aantal verplichtingen namens de ontvanger.
Dit ontbreekt nu net bij de huidige Noord-Zuid transfers. Hierdoor ontberen poitici en bevolking in het Zuiden iedere prikkel om zelf initiatieven te nemen. Dit is wat men in het bewuste artikel de “solidariteitsval” noemt en waarvoor Vlaanderen de rekening betaalt.

De grenzen van de solidariteit zijn vandaag ruim overschreden. Door deze transfers lijdt Vlaanderen schade. Deze transfergelden heeft Vlaanderen nodig voor verbetering van de krakkemikkige infrastructuur, ondersteuning van de bedrijven, bevorderen van de competiviteit, enz..  Nu zijn er dagelijks nieuwe berichten over ontslagen, faillisementen en bedrijven die delokaliseren.  Deze weggegeven fondsen ontzeggen Vlaanderen de mogelijkheid om de nodige maatregelen te nemen om de welvaart van huidige en toekomstige generaties te ondersteunen. Het is onvoorstelbaar, dat een regering die Vlaanderen niet gewenst heeft, aanspraak komt maken op gelden die u verdient hebt en die u nodig hebt om uw infrastructuur te onderhouden en uw kinderen de nodige scholing te geven.

Een herziening van deze onvoorwaardelijke transfers is dringend nodig. Zoniet duwt Di Rupo het land naar een splitsing. Wie is er dan de “independatist”?

4 juli 1776, schilderij van de ondertekening van de Onafhankelijkheidsverklaring van de USA.